Ladies and gentlemen, αγαπητή νεολαία
με τα μυαλά που κουβαλάμε και με την τρέλλα που μας δέρνει,
ο καθ’ ένας το μακρύ του και το κοντό του,
πάμε ολοταχώς από το κακό στο χειρότερο.

Επειδή νομίσαμε στην αρχή ότι φταίνε μόνον οι προηγούμενοι
και θα ησυχάσουμε άμα φύγουν,
μόλις τελειώσαν οι εκλογές και βγήκανε οι άλλοι
τρέξαμε να το γιορτάσουμε.

Τι περιμένατε δηλαδή, μήπως να γίνει κανα θαύμα
ή μήπως να γλιτώσουμε απ’ τους φόρους,
να `κονομάμε και να καθόμαστε
και να περνάμε ξαφνικά όλοι ζωή χαρισάμενη.

Τόσα χρόνια δεν έχετε βαρεθεί
να σας πουλάνε το ίδιο το παραμύθι,
πότε με πράσινη σημαία, πότε με κόκκινη, πότε με μπλε,
και να διαλέγουμε τελικά ποιοι θα μας κοροϊδεύουνε.

Τη δουλειά τους κάνουν αυτοί, δεν τους κατηγορώ,
αλλά πότε θα κοιτάξουμε κι εμείς τη δουλειά μας,
τους βλέπουμε στην τηλεόραση, τους διαβάζουμε στις εφημερίδες,
από το ραδιόφωνο συνεχώς και όλο μ’ αυτούς ασχολούμαστε.

Κι όλο πάνε πίσω οι δουλειές
όλο και τελειώνουνε τα φράγκα κι εμείς ακόμα το γλεντάμε,
κι έτσι μεγαλώνει ο πληθωρισμός,
έτσι μεγαλώνει και το φέσι μας.

Πώς να πάει μπροστά αυτός ο τόπος,
άμα δε δουλεύει κανείς,
αν τη σκαπουλάρουνε όλοι και κάνουν το κορόιδο,
θα σταματήσει η μηχανή και τότε ζήτω που καήκαμε.

Θα την κοπανήσει ο αρχηγός, θα την κοπανήσουνε και οι άλλοι,
πάλι εμείς θα την πληρώσουμε τη νύφη,
γι’ αυτό σας λέω, δουλέψτε λιγάκι ρε μαντράχαλοι
κι εσείς κυρίες μου κουνηθείτε να μην μας πάρει ο διάολος.