Το `να πόδι πάνω στ’ άλλο
και ο μήνας έχει εννιά.
που να τρέχεις πάνω κάτω
στης ζωής το σαματά.

Ξαπλωμένος στο κρεβάτι,
Αστερίξ και Λούκυ Λουκ,
κόβω βόλτες στην Αθήνα
έτσι, just to have a look.

Όλοι βουίζετε στ’ αυτιά μου κι απορείτε
πως βιώνω τέτοιο χάλι,
σαν κηφήνας πρωί βράδυ,
πως βιώνω τέτοιο χάλι.

Χουζουρεύω στη φλοκάτη
τρώγοντας ξηρούς καρπούς,
δεν μπορώ να κάνω κάτι
για να μοιάσω στους πολλούς.

Του μπαμπά μου του ξηγήθηκα φιστίκι,
πως για τίποτα δεν είμαι ικανός,
κι αν το θέλει ας μ’ αφήσει
να πεθάνω νηστικός.

Όλοι βουίζετε στ’ αυτιά μου κι απορείτε
πως βιώνω τέτοιο χάλι,
σαν κηφήνας πρωί βράδυ,
πως βιώνω τέτοιο χάλι.