Κάποια μάνα στο κατώφλι
κάθεται κλαίει τα δειλινά
έφυγε ο γιος της που ήταν ναύτης
και δε γύρισε ξανά.

Οι ψιχάλες των ματιών της
της βρέχουν τώρα την ποδιά
βλέπει λεβέντες όπως ο γιος της
και της καίγεται η καρδιά.

Τέτοιος πόνος, τέτοιο ντέρτι
ούτε ξεχνιέται ούτε περνά
και στο κατώφλι του ναύτη η μάνα
κάθεται κλαίει τα δειλινά.