Ρεφρεν:

Ένας κόμπος η χαρά μου κι όμως αν θα ρθεις
Στάλα στάλα θα στη δώσω για να δροσιστείς.

Πρώτο verse:
(Ιωσήφ:)
Υπάρχουν στη ζωή μας πράγματα που απολαμβάνεις
Όμως τα εκτιμάς όταν τελικά τα χάνεις
Όταν τα αφήσεις, όταν θα φύγουν
τότε θα νιώσεις πάλι σώματα να σμίγουν
τότε θα δεις τους ουρανούς να σου ανοίγουν
για μια στιγμή θα νιώσεις ότι σε τυλίγουν
όμως, γρήγορα απ έξω θα σε κλείσουν
κι ίσως δυο δάκρυα τότε να σε δροσίσουν

(Λάγνης:)
Τα πάντα είναι περάστικα
πόσο πολύ κουράστηκα
να ψάχνω λίγη ανθρωπιά για να γείρω την πλάστιγγα
βιάστηκα και εκφράστηκα, κάπως παιδιάστικα
και ας ήξερα πως το συμφέρον πλέον είναι μάστιγα
κι ας ήξερα πως μια στιγμή κρατάει μια στιγμή
και όταν η στιγμή τελειώσει αφήνει στίγμα στην ψυχή
κι ας ήξεραπάντα ήθελα, ωστόσο
πάντα έψαχνα τον τρόπο για να νιώσω

Ρεφρεν:

Ένας κόμπος η χαρά μου κι όμως αν θα ρθεις
Στάλα στάλα θα στη δώσω για να δροσιστείς.

Δεύτερο verse:
(Ιωσήφ:)
Το κομμάτι αυτό απευθύνεται σε σένα
Και είναι τόσο μόνο μοναδικό όσο και συ
Αν προτιμάς την αλήθεια από το ψέμα,
ξέροντας πως η κατάληξη θα είναι τραγική
τότε καλά έκανα που έπιασα την πένα
γιατί στην τελική αυτό είναι η ζωή.
Μια μάχη άνιση με τα δεδομένα
Που εκ προοιμίων έχει χαθεί,
Και όμως κάπου θα δοθεί.

(Λάγνης:)
Η ιστορία κάπου εκεί γυρνάει σελίδα
όταν 300 πολεμάν χωρίς ελπίδα.
Όταν στο σκότος των ανθρώπων
ματωμένος επουλώνεις τις πληγές σου
για να μείνεις ηλιακτίδα
κι αν ξεσπάσει καταιγίδα,
δεν τρέχεις να κρυφτείς απλά απολαμβάνεις
τις στάλες τις βροχής
η χαρά σου έγινε θλίψη, μα μην ντραπείς
να σαι περήφανος που στάθηκες στο τέρμα αξιοπρεπής.

(Ιωσήφ:)
Κόμπος η χαρά μου
Κι απόψε με τυλίγει
Θα με πονέσει πιο πολύ όταν φύγει
Κόμπος η χαρά μου κι απόψε αν θυμηθείς,
Έλα στον ύπνο μου το βράδυ να τον λύσεις
Μην χαθείς

Ρεφρεν:

Ένας κόμπος η χαρά μου κι όμως αν θα ρθεις
Στάλα στάλα θα στη δώσω για να δροσιστείς.