Στους δρόμους που γυρνάς
Στα χείλη που φιλάς
Στα φώτα που όλο χάνεσαι
Στις αγκαλιές που πιάνεσαι
Να σβήσεις δεν μπορείς
Τη δίψα της ψυχής

Κι όλο γυρνάς μέσα στα φώτα, μες στις μουσικές
Γιατί φοβάσαι τις σκιές και το σκοτάδι
Κι είναι μια φλόγα μέσα στα διψασμένα μάτια σου
Για του θανάτου το φιλί και το σημάδι

Στη στάχτη μιας φωτιάς
Στο δάκρυ μιας καρδιάς
Στην καύτρα του τσιγάρου σου
Στην πόρτα του Παράδεισου
Να σβήσεις δεν μπορείς
Τη δίψα της ψυχής

Κι όλο γυρνάς μέσα στα φώτα, μες στις μουσικές
Γιατί φοβάσαι τις σκιές και το σκοτάδι
Κι είναι μια φλόγα μέσα στα διψασμένα μάτια σου
Για του θανάτου το φιλί και το σημάδι