Σου ’λεγα "θα φύγω", μου ’λεγες "μακάρι",
σου ’λεγα "θα κλάψεις", μου ’λεγες "τι λες".
Κι απόψε που πλαγιάζεις σε άδειο μαξιλάρι
εσύ, ο άντρας, κλαις.

Τώρα να μείνω, να μείνω μου ζητάς,
μα η φωνή σου στην καρδιά μου είναι ξένη.
Πέτρα που κύλησε μην την σταματάς.
Θα φύγω, η ζωή με περιμένει.
Θα φύγω.

Σου ’λεγα "θα φύγω", το ’βρισκες αστείο
και μου απαντούσες "κάνε ό,τι θες".
Κι απόψε που σου λέω το τελευταίο αντίο
εσύ, ο άντρας, κλαις.

Τώρα να μείνω, να μείνω μου ζητάς,
μα η φωνή σου στην καρδιά μου είναι ξένη.
Πέτρα που κύλησε μην την σταματάς.
Θα φύγω, η ζωή με περιμένει.
Θα φύγω.