Σ’ αγάπησα στο Λειδινό
γι αυτό μιλάς εντός μου
και έγινες το αίμα μου
και σαρξ εκ της σαρκός μου.

Ξεχτένιστη και όμορφη
σαν άγγελος περνούσες
γελούσες και για φόρεμα
το δέρμα σου φορούσες.

Χρειάζεται μια θύελλα
μια άγρια καταιγίδα
ν’ αλλάξει η αγάπη σύνορα
κι ο έρωτας πατρίδα.

Καρδιά μου διαβατήριο
και όνειρο της πλάσης
μαζί σου κάνω απόδραση
στα σύνορα αγάπης.

Λεβέντικα ο έρωτας
μου δίνει τα φτερά του
απόψε ό,τι καίγεται
δεν είναι του θανάτου.

Ξεχνάω κάθε πρόβλημα
και φέρνω δύο βόλτες
απόψε είμαι ο άνεμος
που σου χτυπά τις πόρτες.