Της ζωής μου το φεγγάρι
λάθος δρόμο έχει πάρει
τι να πω τι να πω
Σαν μια λέξη δίχως ήχο
ξεθωριάζω σ’ένα τοίχο
τι να πω τι να πω
τίποτα δεν έχω να σου πω

Σε θυμάμαι και θυμώνω
που δεν είσαι πια εδώ
που δε βλέπω τη μορφή σου
κι όμως η κακούργα ζω
Σε θυμάμαι και τρομάζω
με όσα θέλω να σου πω
και τα χείλη μου ματώνω
να μην πουν σ’ αγαπώ

Μια ζωή μαζί και χώρια
σαν ταινία δίχως λόγια
τι να πω τι να πω
Είσαι ο πιο μακρύς μου δρόμος
πίστεψα σε σένα κι όμως
τι να πω τι να πω
τίποτα δεν έχω να σου πω