Πίστεψα πολύ κι έβλεπα σε σένα
μια καινούρια αρχή στη ζωή για μένα
κάθε σου φιλί έμοιαζε γιορτή...
Κι άφησες μια τέτοια αγάπη
να χαθεί να γίνει στάχτη
κι έκανες το γέλιο δάκρυ τη χαρά βροχή

Μ’αδίκησες ποτέ δε με κατάλαβες
μ’αδίκησες
στον πόλεμο που άρχισες με νίκησες
σαν ξένο σαν εχθρό
Μ’αδίκησες
στο όνειρό μου δεν κατοίκησες
το "είναι" μου ολόκληρο μου στοίχισες
για κάθε "σ’ αγαπώ"

Πίστεψα πολύ στα δικά σου λόγια
σαν μικρό παιδί που ακουμπά τη φλόγα
δίχως να σκεφτεί ότι θα καεί
Κι άφησες μια τέτοια αγάπη
να χαθεί να γίνει στάχτη
κι έκανες το γέλιο δάκρυ τη χαρά βροχή