Λόγια δε μου `ρχονται συχνά
δάκρυα κάθε βράδυ
που νιώθω το κορμάκι σου
μακριά μου στο σκοτάδι

Νύχτα σελήνη μάγισσα
του ονείρου μου πλανεύτρα
για πες μου η αγάπη γιά η ζωή
ποια απ’ τις δυο είναι η ψεύτρα

Στου ακροβάτη το σχοινί
θα βγω να περπατήσω
Κι αν κάνω πως παραπατώ
τα μάτια μου θα κλείσω
Είναι οι στιγμές μου πια βουνά
στα βήματα τρομάζω
και τη χαμένη μου ζωή
στα δύο ... τη μοιράζω

Ανάβω το τσιγάρο μου
μα ο καπνός με πνίγει
κι η περασμένη μου ζωή
ενός λεπτού ταξίδι

Πανδώρα ανοίγεις το κουτί
μα μ’ έχεις ξεγελάσει
Θα ξεχυθούν οι αγέρηδες
και ποιος θα τους προφτάσει

Στου ακροβάτη το σχοινί
θα βγω να περπατήσω
Κι αν κάνω πως παραπατώ
τα μάτια μου θα κλείσω
Είναι οι στιγμές μου πια βουνά
στα βήματα τρομάζω
και τη χαμένη μου ζωή
στα δύο ... τη μοιράζω

Στου ακροβάτη το σχοινί
θα βγω να περπατήσω
Κι αν κάνω πως παραπατώ
τα μάτια μου θα κλείσω
Είναι οι στιγμές μου πια βουνά
στα βήματα τρομάζω
και τη χαμένη μου ζωή
στα δύο ... τη μοιράζω