Σκότωσε με αγάπη μου σκότωσε με
Σαν κλαδάκι μικρό στη φωτιά πέταξε με
Δώσε μου ένα φιλί και σπρώξε με προς το γκρεμό
Κοίμισε με γλυκά κι ύστερα σκότωσε με

Ροζαμάλια γλυκιά μου ήσουν πάντα ο άγγελος μου
Στα σκοτάδια του κόσμου ήσουν το γλυκό φως μου
Μου έδωσες τη ζωή παρ την τώρα εσύ
Γίνε η Εκάτη η σκοτεινή γίνε η Νέμεση

Πως φοβάμαι τη μέρα που θα φεύγεις μακριά μου
Και τα μαύρα πουλιά θα χιμούν στα όνειρα μου
Πριν να φύγεις μακριά έλα πιάσε με έτσι γλυκά
Πνίξε με στα φιλιά κι ύστερα σκότωσε με

Ροζαμάλια…

Θέλω να ζήσω μαζί σου φως μου το χέρι δωσ’  μου…