Δουλειά μου είναι το πρωί
στον ήλιο να τα βγάζω
κι όταν βραδιάζει αρκετά,
στο σπίτι να τα βάζω.

Και σαν ακούσω την αυγή
εν λάλημα κοκόρου,
παίρνουμε πάλι το δρομί
και πάμε τ’ ανηφόρου.

Πάμε απάνω στα βουνά,
ψηλά στα βουναλάκια,
πάμε, για να μαζέψουμε
ολίγα λουλουδάκια.

Παίζοντας θα μαζέψουμε
όμορφα λουλουδάκια
κι αυτά θα τα προσφέρουνε
στην Μήδεια τα παιδάκια.

Στην Μήδεια, τη μάνα τους,
την άγρια γυναίκα,
που απ’ την αγριάδα της
κατάντησε σαν στέκα.