Με τα χέρια στο κεφάλι,
έκρυψα του νου την ζάλη.
Στέκομαι και σε κοιτάζω,
κι από μέσα ξεθωριάζω.

Κάνε εσύ τα βήματά σου,
μες στα ροδοπέταλά σου.
Κι άσε εμένα να λυπάμαι,
την ζωή μου όταν θυμάμαι.

Άγγελέ μου, ακριβέ μου,
γιε μου συνομήλικε μου.
Τόσα που μου έχεις μάθει,
δεν σηκώνει λάθη.

Κι όσο και να το φοβάμαι,
πάντοτε μαζί σου θά’μαι.
Στης ζωής μου το ταξίδι,
εσύ θά’σαι το στολίδι.

Με τα χέρια στο κεφάλι,
έκρυψα φωνή μεγάλη.
Στέκομαι και σε κοιτάζω,
και το αύριο σχεδιάζω.

Κι όσο εσύ θα μεγαλώνεις,
όλο και θα δυναμώνεις.
Να μου δείχνεις πως βαδίζουν,
όλοι αυτοί που ξεχωρίζουν.

Άγγελέ μου, ακριβέ μου,
γιε μου συνομήλικε μου.
Τόσα που μου έχεις μάθει,
δεν σηκώνει λάθη.

Κι όσο και να το φοβάμαι,
πάντοτε μαζί σου θά’μαι.
Στης ζωής μου το ταξίδι,
εσύ θά’σαι το στολίδι.