Αντώνη πιασ’ το μπαγλαμά
ν’ αναστενάξει η γειτονιά,
χάιδεψε γλυκά το τέλι
κι οι πενιές να στάζουν μέλι.

Βάρα μου το ντρίγκι ντράγκα
και μη λογαριάζεις φράγκα.

Βάρα, Αντώνη μου, σερί
ένα ρεμπέτικο βαρύ,
το κορίτσι που `χω πλάι
για διπλοπενιά διψάει.

Βάρα μου το ντρίγκι ντράγκα
και μη λογαριάζεις φράγκα.

Για την παρέα της βραδιάς
θέλω τραγούδια της καρδιάς,
θέλω να μιλάνε μόνο
για το δάκρυ και τον πόνο.

Βάρα μου το ντρίγκι ντράγκα
και μη λογαριάζεις φράγκα.