Οι μέρες φεύγουν και θα σε ξεχάσω,
τρελή μου αγάπη με πνίγεις, ψέματα μου λες.
Είναι κι αυτή μια ηδονή, να θέλω να ξεχάσω,
πυροβολώ τον έρωτά μας κι εσύ για όλα φταις.

Αθώος κι ένοχος
θα πεις πως είμαι ένοχος
μα αν με πιάσουνε
εσένα πρώτη θα δικάσουνε.

Μ’ ένα περπάτημα δειλό
τη πόρτα την ανοίγεις.
Aρκεί που φεύγεις κι εγώ ακόμα ζω.
Λιγάκι σκόνη απ’ την ψυχή μας θα μείνει στο κρεβάτι,
εκεί που σμίγοντας μαζί σου είπα σ’ αγαπώ.
Άγνωστη ήσουνα για μένα κι όμως σε είχα νιώσει
να σε κρατήσω πια δε θέλω κι ας πέφτω στο γκρεμό.

Αθώος κι ένοχος
θα πεις πως είμαι ένοχος
μα αν με πιάσουνε
εσένα πρώτη θα δικάσουνε.

Οι μέρες φεύγουν και θα σε ξεχάσω
τρελή μου αγάπη με πνίγεις, ψέματα μου λες.
Είναι κι αυτή μια ηδονή, να θέλω να ξεχάσω,
πυροβολώ τον έρωτά μας κι εσύ για όλα φταις.

Τώρα το σχήμα του κορμιού σου μακραίνει κι όλο χάνεται
κι ελευθερώνομαι, γεννιέμαι, μπορώ και σου μιλώ.
Ποτέ εφιάλτης μη σταθείς, μην έρθεις στ’ όνειρό μου
Μη μ’ αναγκάζεις να σου πω ακόμα σ’ αγαπώ.

Αθώος κι ένοχος
θα πεις πως είμαι ένοχος
μα αν με πιάσουνε
εσένα πρώτη θα δικάσουνε