Να που χαμογέλασε και για μένα η μοίρα,
να που ξαναγάπησα μια καρδιά χρυσή.
Στον πικρό κατήφορο που μια μέρα πήρα
μ’ έπιασες, με γλίτωσες, ταίρι μου, εσύ.

Τώρα μαζί καινούργιο δρόμο
θα πάρουμε χωρίς γιατί.
Δίχως βαρύ σταυρό στον ώμο
όλα για μας θα ’ναι γιορτή.

Βάδιζα δακρύζοντας και παραμιλούσα,
μέσα στο κεφάλι μου έκαιγαν φωτιές.
Ήθελα να κοιμηθώ μήπως και ξεχνούσα,
μα τις νύχτες άγρυπνη μέτραγα πληγές.

Τώρα μαζί καινούργιο δρόμο
θα πάρουμε χωρίς γιατί.
Δίχως βαρύ σταυρό στον ώμο
όλα για μας θα ’ναι γιορτή.