Πέρασα πολλά, λόγια κι υποσχέσεις, άπειρα φιλιά,
τίποτα δεν άλλαξε για μένα πια,
έφυγες και μ’άφησες στη μοναξιά.
Τίποτα, τίποτα δεν έμεινε από σένα εδώ,
μόνη τριγυρίζω και σ’ αναζητώ,
κι έμεινα στις σκέψεις να παραμιλώ.

Τα λόγια της καρδιάς σου ένα ψέμα,
αγάπησες αληθινά μόνο εσένα.
Όσα ζήσαμε για σένα, ξεχασμένα,
δε νοιάστηκες ποτέ για μένα.

Έφυγες, χάθηκες, άλλαξες,
την αγάπη στη στιγμή ξέχασες,
μέσα μου πληγές πολλές άνοιξες,
γιατί με άφησες.

Γιατί;
Μια ζωή ήμουν εδώ για σένα,
μια ζωή, κι όμως πέρασε σαν μια στιγμή
Τίποτα δε σε ένοιαξε για μένα,
μ’ άφησες μοναχή μες στη σιωπή, γιατί ;

Μάτια ουρανός, χείλη που όλο κλαίγαν, πόθος δυνατός,
σώμα που ’ παιρνε φωτιά, ήμουν εγώ,
που’ δινε πνοή σε κάθε μας φιλί.
Τι να πεις, ήσουν η ζωή μου η αληθινή,
πνεύμα δυνατό που μου’ δινε ψυχή,
έχασα τα πάντα, έφυγες εσύ.