Φύγε φύγε μακριά άσε τον αέρα
να σε πάρει στ’ανοιχτά να σε πάει πιο πέρα
Μη με πληγώνεις άλλο πια δεν αντέχει η καρδιά μου
δεν αξίζει να πονά από σένα που ζεις στα όνειρά μου

Κι αν εσύ μου λες πως μ’αγαπάς
είναι ψέματα θαρρώ
δε το πιστεύω πως πονάς για μένα τώρα
κι απορώ μαζί μου που ακόμα προσπαθώ
να σε κάνω να μ’αγαπήσεις αν μπορώ
ως εδώ...

Θυμάσαι τα ταξίδια μας τις ζωές τις στιγμές μας
μη τις πετάς τώρα μακριά
άσ’ τες να ζήσουν στις καρδιές μας