Εγώ γράμματα δεν ξέρω,
ξέρω μόνο να σου πω
τι αισθάνομαι για σένα
και το πόσο σ’ αγαπώ.

Του λαού είμαι παιδί,
φτωχαδάκι δηλαδή,
μα φτιαγμένος
για φαμίλια και τσαρδί.

Μες στις φάμπρικες δουλεύω
από μια σταλιά παιδί,
όμως ξέρω από γυναίκα,
ξέρω τι θα πει ζωή.

Του λαού είμαι παιδί,
φτωχαδάκι δηλαδή,
μα φτιαγμένος
για φαμίλια και τσαρδί.

Όταν ταίρι θα γινούμε
μια ζωή χρυσή θα ζεις
κι ο λαός πόσο αξίζει
μοναχή σου θα το δεις.

Του λαού είμαι παιδί,
φτωχαδάκι δηλαδή,
μα φτιαγμένος
για φαμίλια και τσαρδί.