Ο Ομάρ Καγιάμ μεθυσμένος κι απόψε
στην ακτή του Ναυπλίου περπατάει αργά

Και συ επιτάχυνε, δρόμο κόψε
μήπως και τον προλάβουμε στα στενά

Ένα ούζο στο Νίκο Καρούζο
λέω στη μπαρ γούμαν, να φέρει
στη ράμπα των Εξαρχείων και πάλι,
να δούμε η νύχτα τι θα μας καταφέρει.

(Απαγγελία από τον Μανώλη Ρασούση)
Σα ν’ αγαλμάτισε ξαφνικά η θωριά του
ορειχάλκινο βλέμμα στραμμένο, προς που;

Σπάνια πια παραπονιέται η σκιά του
μα η ρίμα του ροβολάει πάντα, παντού

Κι αντί να ρίχνεις λάδι στη φωτιά
ρίξε μια ζεϊμπεκιά, ρίξε μια ζεϊμπεκιά

Ένα ούζο στο Νίκο Καρούζο
λέω στη μπαρ γούμαν, να φέρει
στη ράμπα των Εξαρχείων και πάλι,
να δούμε η νύχτα τι θα μας καταφέρει.