Η νύχτα φεύγει και η μέρα θ’ απλωθεί
χωρίς τον ήλιο, βροχερή, συννεφιασμένη,
αφού μι’ αγάπη θα χαθεί που `χαμε αιώνια ορκιστεί
μες στις καρδιές μας μια για πάντα πως θα μένει.

Αυτή την κατασκότεινη και την θλιμμένη νύχτα
ό, τι έχεις μέσα στην καρδιά, πίκρες, φαρμάκια, πνίχτα.

Η νύχτα φεύγει και ροδίζει η αυγή,
τα μαξιλάρια μας τα μούσκεψε το δάκρυ,
γιατί στη νύχτα μας αυτή έχει η αγάπη μας σβηστεί
κι όλοι οι όρκοι μας επήγανε στην άκρη.

Αυτή την κατασκότεινη και την θλιμμένη νύχτα
ό, τι έχεις μέσα στην καρδιά, πίκρες, φαρμάκια, πνίχτα.