Δεν έχεις σκεφτεί
δεν έχεις αισθανθεί
καμένο χαρτί
δεν μπορεί να γραφτεί

Δόξα και πλούτη
κρυψώνα καλή
μυαλό που δουλεύει
για φήμη πολύ

Φυσά ο αέρας
πετά τα καμένα
και ψάχνεις καθρέφτες
να δεις τον κανένα

Καμένο χαρτί
χωρίς λόγια και πνεύμα
καμένο χαρτί
διαλυμένο στο ψέμα.

Βλέπω τον εαυτό μου
με’ την ταινία τρόμου
που έφτιαξες εσύ

με πόση αντοχή
και με μεγάλη οργή
εγώ να παίζω εκεί

εκεί μέσα στους δρόμους
με άγραφους τους νόμους
με δάκρυ και φωνή

να πέφτω μεσ’ το ψέμα
και με ορμή στο ρέμα
να γέρνω το κορμί

μα φεύγω απο τη φρίκη
και δίνω με μια πίστη
το τέλος στην σκηνή