Μάθαινα να ζω
δίχως να κλειδώνω
σπίτι και καρδιά
σαν να ζω στο δρόμο.

Μάθαινα να ζω
όπως μου τα φέρει
σήμερα εδώ
κι αύριο ποιος ξέρει.

Ποιος θα μου το `λεγε
η τόση ελευθερία
πως θα μου γύριζε
φωτιά και τιμωρία.

Ρώταγε η καρδιά
ποιος μας οδηγάει,
λέω "μη ρωτάς
όπου ο αέρας πάει".

Είχα βολευτεί
σε μονό σεντόνι,
πού να φανταστώ
τι μου ξημερώνει.