Πάει κι αυτή η σελίδα, θα κλείσει
και με χαμόγελο σου λέω "έχε γεια",
μην κλαις για μένα, κλάψε για σένα,
εμένα αντέχει η καρδιά,
μην κλαις για μένα, κλάψε για σένα,
εμένα αντέχει η καρδιά.

Μόνος έμαθα την πίκρα να πίνω
και τις χαρές μου να μοιράζω εδώ κι εκεί,
μόνος έμαθα τον πόνο να κρύβω
και δε θα μάθεις αν πόνεσα πολύ.

Πάει κι αυτή η σελίδα, θα κλείσει,
πόσες, ακόμα, θα μ’ ανοίξεις βρε ζωή
και από πέτρα να `ναι η καρδιά μου
δε θα αντέξει πιο πολύ,
και από πέτρα να `ναι η καρδιά μου
δε θα αντέξει πιο πολύ.

Μόνος έμαθα την πίκρα να πίνω
και τις χαρές μου να μοιράζω εδώ κι εκεί,
μόνος έμαθα τον πόνο να κρύβω
και δε θα μάθεις αν πόνεσα πολύ,
μόνος έμαθα τον πόνο να κρύβω
και δε θα μάθεις αν πόνεσα πολύ.