Τόσες βραδιές μόνος
με προσπερνάει ο χρόνος
γκρίζος ο δρόμος μπροστά
φεύγεις μακριά, μακριά.

Μια φορά μόνο μια
στην δική μου αγκαλιά
να σε κράταγα πάλι σφιχτά.
Σαν του Αυγούστου βροχή
μια καινούρια αρχή
να μας φέρει ξανά στα παλιά.

Μάτια κλειστά, σκέψεις,
γέλια, φωνές, λέξεις,
μία ευχή στα κρυφά
κι ας είναι αργά, αργά.

Μια φορά μόνο μια
στην δική μου αγκαλιά
να σε κράταγα πάλι σφιχτά.
Σαν του Αυγούστου βροχή
μια καινούρια αρχή
να μας φέρει ξανά στα παλιά.