Μες στην ψυχή μου ήσουν η παρηγοριά μου
ήσουνα το χρυσάφι μέσα στη καρδιά μου
μα ξαφνικά χωρίς συμπόνια μ’ εγκατέλειψες
να `ξερες πόσο στη ζωή εσύ μου έλειψες

Είναι δράμα να γυρίζεις μέρα νύχτα μοναχή
να `χεις χάσει την αγάπη και να είσαι και να είσαι και φτωχή

Για σένα έκανα η φτωχή ότι μπορούσα
μέσα στα μάτια με λατρεία σε κοιτούσα
κι όμως δε σ’ ένοιαζε και όρκους καταπάτησες,
μ’ άφησες κι έφυγες για πάντα με παράτησες

Είναι δράμα να γυρίζεις μέρα νύχτα μοναχή
να `χεις χάσει την αγάπη και να είσαι και να είσαι και φτωχή

Εσύ μου έδινες χαρά στα βάσανά μου
κι όλα τα ξέχναγα σαν ήσουνα κοντά μου,
τώρα που σ’ έχασα κατάντησα αγνώριστη
και με τον πόνο γίναμε φίλοι πια αχώριστοι

Είναι δράμα να γυρίζεις μέρα νύχτα μοναχή
να `χεις χάσει την αγάπη και να είσαι και να είσαι και φτωχή