Όταν χορεύεις βλάμισσα
τα αντρικά πουκάμισα,
τα βάφεις μες στο αίμα,
τι θα γίνω, πια δε βαστώ.

Αχ, αχ, πια δεν βαστώ,
αχ, αχ, θα τρελαθώ.

Έτσι κι εμένα μια βραδιά
μου `κανες λάμπα την καρδιά,
και δεν μπορώ να ζήσω κι υποφέρω,
πια δε βαστώ.

Αχ, αχ, πια δε βαστώ,
αχ, αχ, θα τρελαθώ.

Την ώρα καταράστηκα
στα δίχτυα σου που πιάστηκα
και τώρα τυραννιέμαι και πονάω,
πια δε βαστώ.

Αχ, αχ, πια δε βαστώ,
αχ, αχ, θα τρελαθώ.