Αδερφέ μου, παρά τρίχα
και θα πάθαινα ζημιά,
το θυμάσαι το αμόρε μου που είχα,
παρά τρίχα να το πιάσω αγκαλιά,
το θυμάσαι το αμόρε μου που είχα,
παρά τρίχα να το πιάσω αγκαλιά.

Όσο κι αν την αγαπάω
κι η καρδιά μου να πονά,
αποκλείεται μαζί της πια να πάω
και στα μάτια της δε θα με δει ξανά,
αποκλείεται μαζί της πια να πάω
και στα μάτια της δε θα με δει ξανά.

Αδερφέ μου, παρά τρίχα,
αν δεν είχα λογική,
απ’ τη ζήλεια, αδερφάκι μου που είχα,
παρά τρίχα να κλειστώ στη φυλακή,
απ’ τη ζήλεια, αδερφάκι μου που είχα,
παρά τρίχα να κλειστώ στη φυλακή.

Όσο κι αν την αγαπάω
κι η καρδιά μου να πονά,
αποκλείεται μαζί της πια να πάω
και στα μάτια της δε θα με δει ξανά,
αποκλείεται μαζί της πια να πάω
και στα μάτια της δε θα με δει ξανά.