Ποιος να `ν’ αυτός που περπατά μέσα στη νύχτα μόνος,
που `χει καημό στα μάτια του και τονε λιώνει ο πόνος.

Είναι αυτός που πόνεσε κι είν’ η ζωή του δάκρυ
γι αυτόν δεν έχει άνοιξη κι ούτε ο κόσμος άκρη,
γι αυτόν δεν έχει άνοιξη κι ούτε ο κόσμος άκρη …

Ποιος να `ν’ αυτός που πάει αργά νύχτα και τραγουδάει
και με τον ίσκιο του βαριά το δρόμο του μετράει.