Μπαίνει χειμώνας και μια αγκαλιά γυρεύει
ένα σώμα χιονισμένο δεν ανήκει πουθενά
σαν πεταλούδα να ελευθερωθεί παλεύει
η χαρά που περιμένει προς το φως να βγει ξανά

Μπαίνει χειμώνας και στα συναισθήματά μου
η σιωπή, υγρή με πνίγει μα δειλιάζω να της πω
πόσο τη θέλω, ν’απλωθεί στα όνειρά μου
ν’αφεθώ θέλω στο ρίσκο, σ’ένα νέο σ’ αγαπώ

Στην αγάπη να τα δίνει όλα
κι ας μαζεύεις τα κομμάτια σου μετά
να ερωτεύεσαι κεραυνοβόλα
μόνο έτσι η ψυχή σου θα πετά
Στην αγάπη να τα δίνεις όλα
όσα θέλεις και αιχμάλωτα κρατάς
μάτωσε το στόμα, πες τα όλα
τις στιγμές σου σαν την άμμο μη σκορπάς

Μπαίνει χειμώνας κι η βροχή θα με λυτρώσει
σαν μια γρήγορη ανάσα που περνάει η ζωή
αν δεν τολμήσω ο καημός θα με στοιχειώσει
μες στης πόλης τα ξενύχτια, βγαίνω μ’ανοιχτή πληγή

Μπαίνει χειμώνας και τα θέλω μας παγώνουν
οι αναστολές πονάνε μα να κάνεις το σωστό
όσοι νικάνε, προχωρούν, δε μετανιώνουν
και στα λάθη τους εισπράττουν χειροκρότημα ζεστό