Απ’ τα κουρέλια της καρδιάς
φτιάχνω χαλί να περπατάς,
πουκάμισο ν’ αλλάζεις
κι απ’ την ψυχή του τραγουδιού
φτιάχνω λουλούδια του καημού,
αγάπη να μοιράζεις, αγάπη να μοιράζεις.

Γιατί εσύ δεν τραγουδάς
κι ο πόνος δε σε πιάνει,
είσαι καράβι ρέμπελο,
δε σε κρατάει λιμάνι,
δε σε κρατάει λιμάνι.

Από χρυσάφι και φωτιά
φτιάχνω αλυσίδα να φοράς,
τάμα να σε φυλάει,
κι από λιβάνι και καπνό,
εικόνισμα και θυμιατό,
γερή να σε κρατάει, γερή να σε κρατάει.

Γιατί εσύ δεν τραγουδάς
κι ο πόνος δε σε πιάνει,
είσαι καράβι ρέμπελο,
δε σε κρατάει λιμάνι,
δε σε κρατάει λιμάνι.