Τι δε μου έλεγες, τι δε μου έταζες
και τι δεν έκανες ώσπου να σ’ αγαπήσω
κι όταν με κέρδισες τότε με άφησες
στους πέντε δρόμους με τον πόνο μου να ζήσω

Μα όποιο δρόμο κι αν διαβούν τα βήματά σου
εμένα θά `χεις εφιάλτη και σκιά σου

Αυτά που μου `λεγες τώρα τα ξέχασες
κι όλα τα πέταξες χωρίς ντροπή καμία
και με παράτησες άδικα κι άπονα
ένα κουρέλι στη σκληρή τη κοινωνία