Το κακο κακόμοιρο παιδί
μονάχο περπατάει
(τι έχει η δόλια του καρδιά
κανείς δεν το ρωτάει)

Δίχως παλτό, παλτό στη χειμωνιά
κι ατσίγαρο γυρίζει
(μα δε σκοτίζεται γι’ αυτά
καημός τον βασανίζει)

Κάποια γυναί γυναίκα π’ αγαπά
πως θα τη βρει ελπίζει
(γι’ αυτό τα βράδια τριγυρνά
μονάχος και δακρύζει)