Λες και θες να σβήσουμε όλοι
πριν το βράδυ τελειώσει
μας σερβίρεις κακή μεθανόλη
μα θα πιω άλλη τόση

Και χορεύεις στην γραμμή που χωρίζει
το θνητό σου κορμί απ’ τον πόθο
κι επιβάλεις με κάθε σου κίνηση
ότι νιώθω

Πίσω απ’ τα μπαρ και
πίσω απ’ τις λέξεις που λες
θα βρω την αλήθεια
Καρφωμένη βαθιά μες στην μνήμη σου
ξεσκισμένη απ’ τα νύχια σου
Μπορώ
να γίνω
ο ένας
ακόμα
λάδι το σώμα σου
φωτιά το δικό μου
μα όχι μωρό μου
εγώ είμαι κεντρί
και θα σου γίνω συνήθεια

Και χορεύεις στην γραμμή που χωρίζει
το θνητό σου κορμί απ’ τον πόθο
κι επιβάλεις με κάθε σου κίνηση
ότι νιώθω

Άσε με να βουτήξω ξανά
εκεί που κρατάς θησαυρούς και λάφυρα
κι άσε με να πιστέψω ξανά
πως να κερδίσω τον κόσμο κατάφερα