Ανάμνησή μου μακρινή και παιδική μου φίλη,
την πικραμένη σου ψυχή η νύχτα μου `χει στείλει,
πού να `σαι, ποιος να σε φιλά, πού χάθηκες, πού πήγες
και μ’ άφησες δάκρυα πολλά και αναμνήσεις λίγες
και μ’ άφησες δάκρυα πολλά και αναμνήσεις λίγες,
πού να `σαι, ποιος να σε φιλά, πού χάθηκες, πού πήγες
και μ’ άφησες δάκρυα πολλά και αναμνήσεις λίγες
και μ’ άφησες δάκρυα πολλά και αναμνήσεις λίγες.

Τον κόσμο ψάχνω να σε βρω, κουράστηκε η ματιά μου,
σαν μια στογόνα της βροχής ήσουν στα δάχτυλά μου,
πού να `σαι, ποιος να σε φιλά, πού χάθηκες, πού πήγες
και μ’ άφησες δάκρυα πολλά και αναμνήσεις λίγες
και μ’ άφησες δάκρυα πολλά και αναμνήσεις λίγες,
πού να `σαι, ποιος να σε φιλά, πού χάθηκες, πού πήγες
και μ’ άφησες δάκρυα πολλά και αναμνήσεις λίγες
και μ’ άφησες δάκρυα πολλά και αναμνήσεις λίγες.