Κλέφτικα ο χρόνος φεύγει και γυρίζει
άλλους μας πεθαίνει κι άλλους μας κοιμίζει
με ψεύτικες ιδέες κι άρρωστες ουσίες
μας τάζει πασαπόρτι στις αθανασίες.

Άρχοντα του φωτός
τα σκάρτα χρόνια βγάλε εκτός
για να βγουν εκτός και τα πάθη
τα χθόνια πάθη που μας καίν’
τη δίχως ενοχή
θα βρούμε αρχή
κι ας είν’ το απόλυτο μηδέν

Κρύβοντ’ οι αιώνες σαν τους διαρρήκτες
κλέψανε τις μέρες κι άφησαν τις νύχτες
μας κλέψαν τις χαρές μας κι άφησαν τα πένθη
ολόκληρη η ζωή μας μια Μεγάλη Πέμπτη