Ενοιωσα βαθιά μελαγχολία,
σαν ήρθε η αγάπη στην καρδιά μου...
Δυο λόγια πάντα θα θυμάμαι τότε που ‘χεις πει:
Ομορφη είναι η αγάπη στα βιβλία!...

Γεια – χαρά!... Γεια – χαρά!... Γεια – χαρά!...
Συμφορά είναι η αγάπη...συμφορά!...
Ολα σβήνουν κάποια κι έτσι γίνεται η χαρά,
Συμφορά!...Μεγάλη συμφορά!...

Εμείς οι δυο – τι κρίμα – δεν μπορούμε,
να μείνουμε δυο φίλοι, όπως τότε!..
Μπορεί να μ ‘αγαπήσεις, όμως θα ‘ναι τρομερό,
γιατί εγώ φοβάμαι, δεν μπορώ!...

Γεια – χαρά!... Γεια – χαρά!... Γεια – χαρά!...
Συμφορά είναι η αγάπη...συμφορά!...
Ολα σβήνουν κάποια κι έτσι γίνεται η χαρά,
Συμφορά!...Μεγάλη συμφορά!...

Δυο φίλοι, είναι πάντοτε δυο φίλοι!..
Δε γίνεται ν’ αλλάξει αυτό ποτέ...
Τι κρίμα να μας δένει τόσα χρόνια μια φιλία...
Το ξέρω και λυπάμαι αληθινά!...

Γεια – χαρά!... Γεια – χαρά!... Γεια – χαρά!...
Συμφορά είναι η αγάπη...συμφορά!...
Την γυρεύεις, όμως πληγώνεσαι βαθιά κάθε φορά,
Συμφορά είναι η αγάπη… συμφορά!...

ΓΕΝΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ:
Σε στίχους Νίκου Ελληναίου πάνω στη μουσική ενός τραγουδιού των Ricci E Poveri (Ιταλικό συγκρότημα), τραγουδήθηκε από τους ίδιους στα ελληνικά, με παραγωγή του Νίκου Παπαθανασίου στο Μιλάνο το 1971.