Ίδια γεύση και ποιότητα ίδια,
βήματα πιο δυνατά και πιο βαριά σαν μολύβια
πρόσωπα θυμωμένα μ’ ενωμένα τα φρύδια,
σοβαρά και σκληρά σαν να βλέπουν την Μήδεια
Όλα μοιάζουνε ίδια και θυμίζουν παιχνίδια,
παράσταση που παίζεται σε σάπια σανίδια
Τι κρίμα ρουτίνα, φτωχή παντομίμα,
ζωή σαν την Αλίκη είσαι και συ θεατρίνα
Τι γίναν τα χαμόγελα, που πήγαν τα γέλια,
τι γίναν οι φωνές οι αγάπες και όλα τα μέλια
Που πήγανε τα φιλιά, οι αγκαλιές και οι παρέες,
οι νύχτες που περνούσαμε ήταν πάντα ωραίες
Με νέες ιδέες που φέρνουν ρίσκο
και φίλους πιο πολλούς που γύρω μου βρίσκω
αφήνω το μυαλό μου να με πάει μπροστά
και έχω έχω έχω το κεφάλι ψηλά

Αν είμαστε μαζί μπορώ και εγώ
να φτάσω πιο ψηλά(ψηλά) στον ουρανό
Μου φτάνει μια ματιά είναι απλό,
δώσε μου αφορμή να τρελαθώ

Μια ζεστή καλημέρα κάνει την διαφορά
και ακόμα μια Δευτέρα παίρνει πάλι σειρά
Στην ουρά και όλα εκείνα που σου δίνουν φτερά
ή σε κάνουν να νιώθεις έξω από τα νερά
Στη σειρά και όλοι εκείνοι που σε ξέρουν καλά
και όλοι αυτοί που συνήθως θα σου φέρουν μπελά,
κάπου εκεί που απ’ τα ψηλά πέφτεις στα χαμηλά
Μέρος πρώτο όλα τελειώνουν περίπου ομαλά,
μέρος δεύτερο σερβίρω σε δίσκο
νέα γεύση κατευθείαν για τον ουρανίσκο,
πικάντικη αυθάδικη καθόλου όμως άδικη
και πλούσια σε ύλη σαν φυλλάδα Κυριακάτικη
Σελίδα πρώτη όλα με μεγάλα γράμματα,
ζωή σε τίτλους αν τολμάς να δεις κατάματα
Μόνος σου πάλεψε και ότι συμβεί,
με εμπειρίες...γι’ αποσκευή

Αν είμαστε μαζί μπορώ και εγώ
να φτάσω πιο ψηλά(ψηλά) στον ουρανό
μου φτάνει μια ματιά είναι απλό,
δώσε μου αφορμή να τρελαθώ