Σε κοιτάζω κατάματα και ρωτάω γιατί
τόσους όρκους και τάματα τα `χεις κάνει σιωπή,
απορώ αν αγάπησες έστω και για μια ώρα,
μα τι λέω η ανόητη και τι σκέφτομαι τώρα.

Τι να νιώσει ένας άκαρδος
που δεν έχει ψυχή στο κορμί του,
που το μόνο που μου `δωσε
το διπρόσωπο, ήταν, φιλί του,
που άλλο ήταν στα λόγια του
κι άλλο ήταν στην πράξη,
κι έτσι άδικα έκανε
μια γυναίκα να κλάψει.

Αμφιβάλλω αν σου μάθανε να πονάς τι θα πει,
δίχως όρους να δίνεσαι, τι σημαίνει "μαζί",
να με κλείσεις σχεδίαζες σ’ έναν έρωτα σκλάβο
ε, αφού τα κατάφερες σου αξίζει ένα μπράβο.

Τι να νιώσει ένας άκαρδος
που δεν έχει ψυχή στο κορμί του,
που το μόνο που μου `δωσε
το διπρόσωπο, ήταν, φιλί του,
που άλλο ήταν στα λόγια του
κι άλλο ήταν στην πράξη,
κι έτσι άδικα έκανε
μια γυναίκα να κλάψει.