Πάντα η τσέπη θα ζητάει όλο και πιο πολλά,
μοιάζεις με τραίνο που γερνάει, τι περιμένεις πια;
γυάλισε τον καθρέφτη φίλε, κοίταξε καθαρά,
μπλόφα είν’ η δουλειά, άτιμο λουρί σε κρατά.

Μα αν θέλεις,
έμπα στης τύχης το καράβι μ’ όρτσα τα πανιά,
άνοιξε τρύπα στο φεγγάρι, γίνε Θεός, χαμογέλα ξανά,
ένα αλαλούμ ο κόσμος είναι κι ο χρόνος μια κλεψιά,
κόψε τα σκοινιά, φύγε μακριά, πιο μακριά.

Θέση αν θες στα όνειρά μου πες το και στην κρατώ,
είναι μεγάλο το ταξίδι, δεν έχουμε καιρό,
είναι για μας η μόνη λύση, μόνη αποθυμιά,
πάμε κι ό,τι βγει, κοίτα, η ζωή πως γελά.

Μα αν θέλεις,
έμπα στης τύχης το καράβι μ’ όρτσα τα πανιά,
άνοιξε τρύπα στο φεγγάρι, γίνε Θεός, χαμογέλα ξανά,
ένα αλαλούμ ο κόσμος είναι κι ο χρόνος μια κλεψιά,
κόψε τα σκοινιά, φύγε μακριά, πιο μακριά.