Θέλω να μείνω αμοναχός
εις το βουνό ένα χρόνο
κι ίσως αν μείνω μόνος μου
να μου περάσει ο πόνος.

Με τον αέρα σου πετώ,
με την πνοή σου στέκω
και από τα μάτια σου το φως
το παίρνω εγώ και βλέπω.

Τι μάτια είναι φως μου αυτά
που δίχως να `χουν γλώσσα,
σε κάθε τους γλυκιά ματιά
να λένε χίλια τόσα.

Στων αματιών σου τη φωτιά
όποια καρδιά κεντήσει,
μόνο νερό τσ’ αγάπης σου
μπορεί να τηνε σβήσει.