Με ξύπνησε ένας εφιάλτης
και μια αστραπή στον ουρανό
και ενώ κοιμόμουν κοντά σου
άδειο το στρόμα κι ορφανό

Νύχτα ξεκλείδωσες την πόρτα
και χάθηκες μέσ’ στη βροχή
και έμεινα πάλι όπως πρώτα
ένα κορμί χωρίς ψυχή

Γιατί με πλήγωσες γιατί
Γιατί με πλήγωσες γιατί

Τώρα τις νύχτες δεν κοιμάμαι
και συζητώ με τις σκιές
και με παράπονο θυμάμαι
το ευτυχισμένο μας το χθες

Νύχτα ξεκλείδωσες την πόρτα
και χάθηκες μέσ’ στη βροχή
και έμεινα πάλι όπως πρώτα
ένα κορμί χωρίς ψυχή

Γιατί με πλήγωσες γιατί
Γιατί με πλήγωσες γιατί