Ο άντρας με το χωρισμό πονάει περισσότερο
κι ας είναι προτιμότερο απ’ ένα θλιβερό δεσμό

Δυο μήνες δεν περάσανε και σ’ είδα μάλλον να γελάς
σαν τους καθρέφτες σπάσανε τα χρόνια που περάσανε
και ζω σαν ίσκιος μιας σκιάς

Αχ γιατί όταν γελάς να μη γελώ κι εγώ
κι ότι κάνεις κι αγαπάς να μην τ’ αγαπώ κι εγώ

Δε θέλω να πονάς κι εσύ μα να υποφέρω δεν μπορώ
ακονισμένη σύγκριση με μαχαιρώνει στο λαιμό

Ο άντρας με το χωρισμό πονάει περισσότερο

Ο άντρας με το χωρισμό γίνεται ένα ερείπιο
ένα χαμένο νήπιο με γίγαντα εγωισμό