Ακόμα μια μέρα χωρίς καλημέρα,
δίχως κάποιον να του πω, τον καφέ μου πικρό,
τι και τι, δεν πάει άλλο, ποιο πουκάμισο θα βάλω
και στο σκύλο μου θα πω "φεύγω μα θα ξαναρθώ".

Εμείς οι μόνοι μας, ψυχούλες όλοι μας,
όλοι με μια κρυφή πληγή,
στον πόνο κλέβουμε και αλητεύουμε
για ένα αντίδοτο φιλί.

Ακόμα μια νύχτα χωρίς καληνύχτα,
δίχως κάποιον να του πω πως το έργο είναι φριχτό,
πως θα κόψω το τσιγάρο, ότι πήγα να τρακάρω,
κι ο δικός μου, σιωπηλός, όμως, σίγουρα πιστός.

Εμείς οι μόνοι μας, ψυχούλες όλοι μας,
όλοι με μια κρυφή πληγή,
στον πόνο κλέβουμε και αλητεύουμε
για ένα αντίδοτο φιλί.