Κλείνεις πάλι παράθυρα
Και σφραγίζεις την πόρτα
Είσαι πάλι στα πρόθυρα
Μα γυρνάς όπως πρώτα

Φεύγεις, δίνεις παραίτηση
Κι είναι αυτό φαύλος κύκλος
Της ζωής κάθε αίσθηση
Λες πως έχασες μήπως

Μα έτσι είναι οι αγάπες
Κάποιες μένουνε και κάποιες είναι φευγάτες
Χαρίζουν μαχαιριές, γυρνάνε τις πλάτες
Όλα τα γιατρεύουν, έτσι είναι οι αγάπες
(Ό,τι δίνουν παίρνουν)
(Και μετά ανασταίνουν)
Έτσι είναι οι αγάπες
Κάποιες όνειρα και κάποιες οφθαλμαπάτες
Μόνη συντροφιά στης ζωής τους διαβάτες
Ζήσε άφοβα γιατί έτσι είναι οι αγάπες

Πάλι μένουμε μόνοι μας
Φταίει η αγάπη για όλα
Και μας πάει το τιμόνι μας
Σε μια νέα καραμπόλα

Πάλι νύχτωσε απότομα
Κι ώσπου να ξημερώσει
Της αγάπης το σκότωμα
Τυχερός όποιος νιώσει