Στο τηλέφωνο δε βγαίνω
και στο σπίτι μου δε μένω
άλλο να σε περιμένω εδώ και καιρό,
μέσα μου έχει αλλάξει κάτι,
δίχως πια συνεπιβάτη
μακριά σου ταξιδεύω εδώ και καιρό.

Εδώ, να ξέρεις, κάτι έχει αλλάξει,
εγώ να ξέρεις πως είμ’ εντάξει,
εδώ της καρδιάς μου πια το τιμόνι
το κρατάω εγώ.

Σβήνω απ’ το μυαλό μου εσένα,
τώρα νοιάζομαι για μένα,
και σταμάτησα για σένα άλλο να ρωτώ,
όχι, δε θα με τρελάνεις,
το παιχνίδι αυτό το χάνεις,
και τι γίνεσαι, τι κάνεις, ούτε που ρωτώ.

Εδώ, να ξέρεις, κάτι έχει αλλάξει,
εγώ να ξέρεις πως είμ’ εντάξει,
εδώ της καρδιάς μου πια το τιμόνι
το κρατάω εγώ.