Λοιπόν θυμάμαι κούκλα μου περνούσαν τόσο ωραία
Οι μέρες που ήμασταν μαζί και ανακάλυπτα νέα
Μονοπάτια… προς του έρωτα τα παλάτια
Θυμάμαι στις αρχές που είπα επιτέλους βρήκα κάποια
Που ταιριάζει σε μένα… και σε άλλον κανένα
Κρίμα που όμως τελικά, όλα γίναν ένα ψέμα
Η ιστορία ή δικιά μας έγινε ένα παραμύθι
Τώρα πια δε σε γυρίζουν ούτε οι πιο ωραίοι στίχοι
Καλή τύχη… ήταν η τελευταία μου λέξη
Όμως το είχα πει χωρίς να το `χω πιστέψει
Και δε θα αντέξει… Η καρδιά μου δε θα μπορέσει
Από όταν έφυγες κι αυτή μαύρα έχει φορέσει
Και το γνωρίζω ότι μπορεί να ακούγεται λίγο χαζό
Χωρίς εσένα οδεύω στης μοναξιάς το βυθό
Απ’ όταν έφυγες για μένα η ευτυχία έχει χαθεί
Κάθε λεπτό, κάθε στιγμή μου μοιάζει με φυλακή

Γιατί χωρίς εσένα δεν αντέχω ούτε λεπτό
Βουλιάζω κατευθείαν στον βυθό
Γιατί χωρίς εσένα η δική μου η ζωή
(Μοιάζει με φυλακή)

Γύρνα πίσω κούκλα μου και άσε με να σου θυμίσω
Πως περνούσαμε μαζί, το χρόνο θέλω να γυρίσω
Θυμάμαι μου έλεγες πως είμαι τ’ άλλο σου μισό
Σε αγαπούσα μα αυτό μάλλον δεν ήταν αρκετό
Τα κορμιά μας να μείνουνε για πάντα ενωμένα
Τώρα δεν είμαστε μαζί κι αυτό θα θελα να ταν ψέμα
Το μόνο που μου έμεινε να πω είναι ένα κρίμα
Για την πάρτι σου αφήνω αυτήν την τελευταία ρίμα και…

Γιατί χωρίς εσένα δεν αντέχω ούτε λεπτό
Βουλιάζω κατευθείαν στον βυθό
Γιατί χωρίς εσένα η δική μου η ζωή
(Μοιάζει με φυλακή)