Το λαστιχένιο σου κορμί
είν’ όλο νιάτα και ορμή
λες και δεν έχει κόκκαλα
που τρεις ανάθεμά το

Κι αυτό το μάλλινο ζιλέ
θα στο ξεσκίσουνε καλέ
τα δυο γλυκοπορτόκαλα
που κρύβονται από κάτω

Εσύ κοιμάσαι πανάθεμά σε
από τις δέκα ως τις οχτώ
κι εγώ γυρίζω σε νανουρίζω
και στο στενό σου ξενυχτώ

Μην είσαι τόσο ψηλομύτισα
γιατί είμαι επίμονο αγόρι
και το φιλάκι που σου ζήτησα
θα σου το πάρω με το ζόρι