Ποια φωνή
Βαθειά μου μιλά
Το χθες μου ξυπνά, με πονά
Κάτι βραδιές
Που μ’ ανάβουν φωτιές

Αν δε θες
Μια λέξη να πεις
Αν φύγει κι αυτή η στιγμή
Τίποτα πια
Πέφτω μεσ’ στη φωτιά

Όλα πήραν φωτιά
Αντίο και γεια
Δε θ’ ακούσεις να πω
Ήσυχα φεύγω κι απλά
Χωρίς πίσω να δω

Όλα πήραν φωτιά
Μια λέξη παλιά
Δε θ’ ακούσεις να πω
Είναι καιρός πια να βγω
Κι εγώ
Μέσα στο φως
Μέσα στο φως
Μέσα στο φως

Πες μου που
Σε χείλος γκρεμού
Στο μπλε φωτεινού δειλινού
Άκρη θα βρω
Μ’ ένα δάκρυ δειλό

Πες μου ποιος
Κρυφός στεναγμός
Μικρός αετός, δωρικός
Λόγος βαθύς
Ναυαγός της σιωπής