Η πόρτα άνοιξε κι απόψε χάθηκαν
τα βήματά σου μες στο σκοτάδι.
Τρέμει η ανάσα σου στην κάμαρά μου
κι έμειν’ ο ίσκιος σου θαμπό σημάδι.

Πες μου πού πας, πες μου πού πας,
ποιο πάθος τώρα σε παρασέρνει,
ποια αμαρτία πια θα σε δέρνει,
συ που με λάτρεψες δε μ’ αγαπάς.

Τα μάτια άνοιξαν κι η μέρα φώτισε,
κρυφά κοντά μου ήρθες το βράδυ.
Φωτιά η ανάσα σου τρέμει στα χείλια σου,
της προδοσίας μαύρο σημάδι.

Πες μου πού πας, πες μου πού πας,
ποιο πάθος τώρα σε παρασέρνει,
ποια αμαρτία πια θα σε δέρνει,
συ που με λάτρεψες δε μ’ αγαπάς.